Op school een engel, thuis een bengel. Vorig jaar, zo rond deze tijd, zeiden Arjan en ik steeds tegen elkaar: Het lijkt wel alsof Elin ADHD heeft. Dit bedoelden we semi-serieus, een deeltijd ADHD-er is geen ADHD-er, maar haar gedrag kwam op bepaalde punten echt wel overeen. Zodra ze uit school kwam was het ene wervelwind, tientallen bordjes met ‘ontploffingsgevaar’ hingen om haar heen en ze was nergens meer mee te motiveren. Behalve als ik echt met haar aan het werk ging, zoals leren lezen, Squla, SmartGames, enz. Dagelijks vertelde zij mij wat ze op school gedaan had en dat was heel veel spelen. En na een zoektocht op internet kwam ik uit bij onderpresteren.
Een gesprek met de juf leverde niets op (een heb-je-weer-zo’n-moeder-die-denkt-dat-haar-kind-hoogbegaafd-is-reactie. Nee, ik had het alleen maar over onderpresteren en niet over hoogbegaafdheid). Aangezien het al op het eind van het schooljaar liep, heb ik het maar zo gelaten en ben ik naar de School Maatschappelijk Werker gestapt.
Meer lezen
Boeken, Volwassenen: Informatief
