Vorige zomer ontdekte ik op een dag een teek op mijn schouder. De dag ervoor hadden wij een boswandeling gemaakt en daar gepicknickt. Na een korte zoektocht op internet vonden wij dat als de teek meer dan 24 uur later wordt ontdekt, je even naar de huisarts moet en je daar een antibioticakuurtje krijgt. 24 uur; de teek zou al ietsje langer dan 24 uur in mijn schouder kunnen zitten, maar het zou ook iets korter geweest kunnen zijn. Naar de huisarts? Of toch maar niet? Je krijgt bijna het gevoel dat je voor een wissewasje naar de huisarts loopt. Toch heb ik de volgende ochtend gelijk gebeld en kreeg ik een antibioticakuurtje. Als je dan de roman Beet van Sietske Scholten leest, dat gaat over de ziekte van Lyme, dan ben ik toch blij dat ik toen gegaan ben.

1 mei 2019 – Wereld Lyme Dag

Vandaag, op 1 mei 2019, is het Wereld Lyme Dag. Niet alleen vandaag, de hele maand mei is uitgeroepen tot Lyme Awareness maand, om mensen bewust te maken van het gevaar en het leed dat Lyme met zich meebrengt. Wat cijfers: (Bron: website Lymevereniging).

• Meer dan 1 miljoen mensen per jaar worden door een teek gebeten.
• 20 tot 25% van alle teken is besmet met de Lymebacterie.
• Bij 40% van de mensen met Lyme is er geen rode kring zichtbaar geweest of is deze opgemerkt.
• Is er wel een rode kring, dan is het 100% zeker dat je de ziekte van Lyme hebt opgelopen.

Beet | Sietske Scholten

Lyme

Elise wordt hoe langer hoe zieker en de pijn wordt hoe langer hoe ondraaglijker. Geen van de artsen weet waar haar klachten vandaan komen. Het is geen MS, geen CVS, alles is al uitgesloten. Haar huisarts denkt zelfs dat ze zich de pijn inbeeldt. Ook zelf speurt ze internet af op zoek naar het ziektebeeld die bij haar symptomen passen. Dan komt ze uit bij de ziekte van Lyme en gaat daarmee naar haar huisarts. Die lacht haar uit. Dus wordt het tijd voor een second opinion bij een andere huisarts. Die neemt haar wel serieus en haar bloed wordt in Duitsland getest op Lyme.

Liefde

Als een tijd later de brief met de uitslag op de mat valt, weet ze eindelijk wat ze heeft. Ongeveer 4 jaar nadat de teek bij haar is binnengedrongen. Dan kan er eindelijk gericht iets aan de pijn worden gedaan. Ze gaat er helemaal voor. Als dan haar relatie uitgaat omdat haar vriend niet langer meer kan omgaan met een zieke vriendin, dan gaat ze er nog harder voor. Ze komt er weer bovenop. De pijn wordt draaglijk – zij het met morfine -, ze gaat weer werken en via internet ontmoet ze een leuke vrouw Marjolein en ze worden stapelverliefd op elkaar.

Marjolein is zwanger en Elise vindt het geweldig dat ze op deze manier toch mama kan worden, wat door de pijn en de hoeveelheid morfine onmogelijk voor haar zou zijn. Als hun relatie nog maar enkele dagen oud is, overlijdt het kindje in de buik van haar moeder. Elise steunt Marjolein waar ze maar kan en waar nodig. Ze zijn er voor elkaar. Onvoorwaardelijk. De liefde is groot. Enkele maanden later besluiten ze dat ze toe zijn aan nogmaals een zwangerschap en na een aantal pogingen is Marjolein weer zwanger. Na 9 maanden wordt er een prachtige dochter geboren en Elise is zo blij en trots dat ze moeder is geworden! Maar een moeder zíjn is voor haar niet meer weggelegd.

Loslaten

De ziekte van Lyme steekt weer de kop op. De pijn wordt ondraaglijk. En als gevolg van de morfine zit Elise in een diepe depressie met suïcidale gedachten. Ze kan er niet meer zijn voor Marjolein en haar zoontje Valentijn en pasgeboren dochtertje Merel. Al tijdens de zwangerschap staat Marjolein er grotendeels alleen voor, na de geboorte van Merel staat ze er helemaal alleen voor. Dan breekt er ook voor Marjolein een strijdt aan. Kan zij de liefde van haar leven loslaten? Of wil ze Elise koste wat kost bij zich houden?
Al het op een dag haar even te veel wordt, gaat ze een paar dagen bijtanken bij haar ouders. Maar de volgende dag is Elise niet meer telefonisch bereikbaar …

Mijn mening

De eerste les die je uit “Beet” haalt is: onderschat een tekenbeet nooit! Wat een ravage kan zo’n klein beetje in je lichaam aanbrengen. Niet alleen in je lichaam, maar ook wat de gevolgen zijn van bijvoorbeeld een hoge dosering Morfine. Alleen al om tot je te laten doordringen wat Lyme met je kan doen en dat je een teek nooit moet onderschatten, zou iedereen dit boeken moeten lezen.

Op een avond was ik in dit boek begonnen, een avond later had ik het boek uit. Een onwijs indrukwekkend en puur verhaal, het laat je niet los. Wat zo’n klein beestje kan aanrichten. Maar niet alleen de ziekte van Lyme speelt een hoofdrol in het verhaal. Als Marjolein ongeveer op de helft van haar zwangerschap is, overlijdt het kindje. Het hele proces wordt beschreven in het boek en ook dat stukje van het verhaal  maakt een diepe indruk.

Beet gebaseerd op haar waargebeurde verhaal

Daarbij is het boek ook nog eens zeer prettig leesbaar geschreven. De volgende citaat over dit boek las ik op haar website en zo is het precies:

De roman Beet baseerde Sietske Scholten op heftige ervaringen uit haar privéleven. Haar intense geschiedenis heeft haar talent versterkt om woorden te geven aan de meest uiteenlopende gevoelens. Met haar schrijfstijl weet ze de lezer in de huid te laten kruipen van de personages en iedere emotie als levensecht te laten ervaren.

Veel emoties komen in dit boek aan de orde; verdriet, woede, angst, machteloosheid, maar ook pijn, rouw, depressie, suïcide. Het op waarheid gebaseerde verhaal van de auteur wordt bijna tot in detail beschreven, zo lijkt het. Je wordt helemaal meegezogen in het verhaal en je kruipt als het ware in de huid van zowel Marjolein als van Elise. Het zijn beiden hoofdpersonen in dit boek en ze worden beide sterk neergezet. Zo wordt niet alleen duidelijk wat de ziekte van Lyme met lichaam en geest van de zieke doet, maar ook wat het doet met de partner van de chronisch zieke.

Dit boek is zo fantastisch mooi en puur geschreven dat het mij ook zeker nieuwsgierig maakt naar haar andere boeken. Gelukkig heb ik nog een e-book van haar in mijn mailbox 🙂

Productinformatie

Titel: Beet
Auteur: Sietske Scholten
Uitgeverij: Blogroman
ISBN: 978-94-92270-04-7