Ongelofelijk, dit heb ik nog niet eerder meegemaakt. In de zomervakantie gaan wij altijd twee weken op vakantie. Een week in een huisje, dan trekken we door naar een andere plek en zitten daar ook een week in een huisje. Na een week in Neustift im Stubaital hebben we onze spullen weer gepakt en zijn we naar Umhausen in Ötztal, Oostenrijk, gereden om daar van onze tweede week te genieten. Prachtige plek, maar mijn hartje heb ik geloof ik in Neustift gelaten, wat had ik daar graag nog een week willen blijven. Ik denk dat ik weet waar we volgende zomer naartoe op vakantie gaan… Maar gelukkig hebben we het in Umhausen ook naar onze zin gehad. Ik vertel je in deze blog wat we deze week gedaan hebben.
Haus Neurauter
Wederom hebben we ons huisje via Traum Ferienwohnungen gevonden en rechtstreeks bij de eigenaar geboekt. Het huisje ligt in de gemeente Umhausen. Als je in Umhausen bent moet je nog ongeveer een kwartiertje met de auto de berg omhoog. Dan kom je aan in een zeer klein dorpje Niederthai. Als je dan denkt dat je er bent, dan heb je het mis. Je moet dan nog zo’n kleine 2 kilometer een smal weggetje verder de berg op tot je weer bij een buurtschapje aankomt. En dan ben je er. Het huisje was al in zicht, maar een ambulance blokkeerde de weg. Het is daar ook zo smal. Ook de Oostenrijkse traumahelikopter stond in het weiland naast ons huisje en we zagen dat een oude buurvrouw met deze helikopter werd meegenomen.
We hebben onze auto even bij een hotel vlak daarvoor geparkeerd en zijn lopend naar het huisje gegaan. Daar werden we vriendelijk ontvangen door een tienerdochter die een rondleiding gaf in ons huisje. Eenmaal de voordeur binnen kwamen we in een grote hal, daar moesten we de trap op, en twee verdiepingen hoger kwamen we uit bij het huisje zelf. Het huisje bestaat uit een ruime hal, een grote en zeer nette badkamer met douchecabine en toilet, twee slaapkamers en een woonkeukentje.

Vorige huisje vs. dit huisje
Waar het vorige huisje perfect was, is dit huisje heel goed. Het is een schoon en net huisje, maar hier en daar misten we toch wel wat. Er was slechts één kleine koekenpan, afwassen moest met de hand, maar zonder afwasborstel en er was geen stofzuiger aanwezig. Ook hebben we bij de kinderen vuilniszakken op de ramen in de slaapkamer geplakt omdat er slechts heel dunne doorzichtige gordijntjes hingen. En zo waren er toch een paar van die dingetjes die we misten of niet handig vonden. De kinderen konden niet fijn alleen buiten spelen terwijl wij in ons huisje bleven en er goed zicht op hadden. De speeltoestellen in de tuin hadden ook wel z’n beste tijd gehad. En je moest elke keer zo’n 20 minuutjes rijden voordat je een beetje bij de bewoonde wereld aankwam.
Alleen het internet was enorm slecht en langzaam. Ook beetje jammer.
Maar verder was het er gewoon prima eigenlijk, de eigenaren zijn vriendelijk en het huisje was leuk. Kunnen zij er aan doen dat het vorige huisje meer dan perfect was 😉
Lees ook: Vakantie met kinderen: Neustift im Stubaital | Oostenrijk
Zondag
Goed wandelen, dat kun je daar wel. Als je graag een stevige wandeling maakt, dan zit je in de omgeving van Umhausen goed. Er zijn ook een aantal geo-cache routes voor kinderen en daar gingen we er eentje van lopen. Het bleek best nog wel een pittige wandeling te zijn, niet als het gaat om het aantal kilometers, maar wel al het gaat op de grote stappen die een klein vierjarig mannetje soms moest nemen om af te dalen. We moesten op zoek naar 6 caches. Naast de coördinaten stond er in een folder ook een aanwijzing, een foto van de plek waar je de caches kon vinden.
Bij de eerste plek hebben we denk ik wel 10 minuten gezocht naar de cache. Helaas hebben we die niet gevonden. Bij de tweede plek konden we de cache ook absoluut niet vinden. De moed zakte ons een beetje in de schoenen. Gelukkig vonden we bij de derde plek wel de cache. De vierde plek zijn we straal voorbij gelopen. De vijfde en de zesde vonden we wel. Gelukkig wist papa met de letters die we hadden het woord te maken. Een nadeel was ook dat er enorm, maar dan ook enorm veel muggen in het bos waren die ons flink belaagden. Resultaat? Arjan en de kinderen niet één piepklein pikkie van een mug, en ik zit helemaal onder de flink grote muggenbulten. Ze moeten ook altijd mij hebben! Ik heb ook altijd pech!
Met het woord zijn we de volgende dag naar de toerist info gegaan en daar mochten de kinderen een klein cadeautje uit de schatkist kiezen. En Joas? Die gaat nooit meer op schattenjacht! Hij vond de muggen helemaal niks.
De rest van de dag zijn we heerlijk thuisgebleven. ’s Middags en ’s avonds heeft het ook flink geregend.

Maandag
Omdat ze deze dag de hele dag flink wat regen opgaven hadden we niet echt een plan dan alleen ergens een taartje eten, boodschappen doen en thuisblijven. Toen we wakker werden was het eigen gewoon mooi weer. Arjan bedacht een wandeling te maken, maar toen ik het aantal hoogtemeters hoorde zonk mij de moed al in de schoenen. Mijn voet (met ontsteking) is echt klaar met lange, pittige wandelingen. We zijn naar Umhausen gereden op zoek naar een bakkertje waar je ook wat kon drinken en een taartje kon eten. Maar op maandagochtend was er niet veel open en de bakker die wel open was had niet veel anders dan alleen brood. We hebben een rondje door Umhausen gelopen, maar daar was eigenlijk niet veel te beleven. Wij zijn maar boodschappen gaan doen.
Vlakbij ons huisje zit een jausenstation. Die middag zijn we daar naartoe gelopen en hebben daar wat gedronken en een heerlijke apfelstüdel gegeten. Het regende toen al en het was flink mistig. Dus verder heerlijk gerelaxed in ons huisje.
Dinsdag
Omdat ze deze dag weer flink wat regen opgaven, besloten we om naar het zwembad te gaan. Via internet hadden we een zwembad in ‘de buurt’ opgezocht. Rijden in deze bochtige bergweggetjes gaat niet zo snel, dus we waren al gauw zo’n 40 minuten onderweg naar het zwembad in Sölden. Eenmaal daar moesten we nog lang in de rij staan. En wat bleek aan de kassa? Er mochten (vanwege) Corona maximaal 100 mensen in het zwembad en het zat vol. Hadden we maar moeten reserveren. Hoe dan? Op de website stond hierover niets aangegeven. Omdat in Nederland gewoon is om te reserveren hebben we hier beslist naar gezocht op de website. Dus we konden weer rechtsomkeert maken. De kinderen enorm verdrietig natuurlijk. Naast het zwembad zat een bakkerij, dus we hebben eerst daar lekker wat gegeten en gedronken.
Op de terugweg zagen we onderweg een prachtige midgetgolfbaan liggen. Stoppen, keren, en ons daar maar een uurtje vermaken met een golfclub en een balletje. Superleuk natuurlijk! De baan was schoon, prachtig, glad, ik heb nog nooit zo’n prachtige midgetgolfbaan gezien. Je had er trouwens twee mogelijkheden; je kunt daar of gewoon midgetgolfen, of je kon er aan hogere tafels golfen met een soort biljartkeu. Maar omdat die golftafels te hoog waren voor de kinderen, kozen we voor gewoon midgetgolf. Eenmaal weer thuis, was het toch alweer half 4 geweest. Deze dag was een klein beetje in het water gevallen (of juist niet), maar doordat we ineens een midgetgolfbaan tegenkwamen toch nog heel leuk geworden.
Woensdag
Mooi weer. De zon schijnt! Wat heerlijk zeg! Vandaag zijn we al op tijd in de auto gestapt. Een half uurtje verderop zijn we uitgestapt en hebben we een ‘kinderwandeling’ in het bos gemaakt. Widi is een mascotteschaap van het Ötztal en die was onze gids tijdens de wandeling. Onderweg konden de kinderen opdrachten doen en halverwege was er ook een leuke speeltuin. De route was prima te doen, ook voor een kinderwagen zou deze wandeling zeer geschikt zijn.
Na de wandeling zijn we naar een grote speeltuin gereden en hebben we daar eerst gepicknickt. Vervolgens hebben de kinderen zich flink vermaakt in de speeltuin, voornamelijk in de zandbak met waterpomp. En wij zijn met ons boek op het kleed neergestreken en hebben genoten van de zon. Heerlijk! Terug in Umhausen hebben we een heerlijk ijsje gehaald en daarna weer de berg opgereden naar ons huisje! Prima dagje zo!

Donderdag
Hier in de buurt is Ötzi gevonden. Ötzi is dan ook naar het Ötztal vernoemd. Pas geleden waren we al in het Museon in Den Haag waar een tentoonstelling over de ijsman Ötzi is en dat vonden de kinderen heel interessant. Hier in Umhausen is een compleet Ötzi-dorf, een soort openluchtmuseum over de tijd waarin Ötzi leefde. Daar zijn wij vanmorgen naartoe geweest. In het museum is ook een kleine tentoonstelling over Ötzi. Dat was erg leuk en interessant. Via je smartphone en eigen oordopjes was via de site informatie over de verschillende bezienswaardigheden in het park te beluisteren. Ook in het Nederlands. Het is maar een klein museum, ongeveer met anderhalf uur waren we daar klaar.
Naast het Ötzi-dorf is een Badensee. Daar hebben we ons de hele middag vermaakt. Het water was de koud om erg lang in het water te verblijven, maar de kids hebben zich prima vermaakt in het water, bij het water en in de speeltuin. Rondom het water was een groot grasveld waar je heerlijk kon zitten/liggen. Gelukkig kon je er ook een parasol huren om nog een klein beetje in de schaduw te zitten. Hier was het ongeveer 23 graden met zon. Superlekker dus. Weer een prima dagje zo.
Lees ook: Uitje met kinderen: Museon | Den Haag

Vrijdag
Onze vakantie zit er alweer bijna op. Vanmorgen zijn Arjan, Elin en Joas al op tijd op pad gegaan voor een wandeling. Aan de foto’s te zien hebben ze genoten. Na ja, een ijsje en apfelstrüdel wil er natuurlijk altijd wel in. Ik ben in het huisje gebleven en heb alles weer reisklaar gemaakt. Ook heb ik nog even heerlijk kunnen werken, zij het wel beperkt omdat internet het niet zo lekker doet hier.
Alle spullen staan hier dus nu helemaal klaar om in de auto geladen te worden.

Zaterdag
Om 7:00 uur zaten we in de auto naar huis. We hadden ergens nabij halverwege nog een hotelovernachting geboekt, maar de reis verliep zo voorspoedig dat we deze geannuleerd hebben en meteen naar huis zijn gereden. Vlak voor de grens bij Venlo hebben we nog bij de McDonalds gegeten. Half 9 waren we weer thuis! Er zat trouwens wel verschil in de temperatuur. Waar het in Oostenrijk heerlijk weer was met 20-25 graden en voornamelijk zon, was het in Nederland bloed- en bloed heet.
