Wow, wat een verhaal zeg! Zowel Arjan als ik hebben dit boek binnen enkele dagen uitgelezen. Allebei tegelijk. Arjan op de tablet en ik op mijn gloednieuwe e-reader (die had ik eerder moeten aanschaffen). Ben je eenmaal in Bonuszoon van Antoinette Kalkman begonnen, dan ben je niet meer te stoppen. Waar het boek over gaat en wat ik ervan vind, lees je verder in dit artikel.

Bonuszoon

Lauren, een jonge vrouw opgegroeid in een stad, woont sinds kort samen met haar nieuwe man Mark, haar 3 dochters en 2 bonusdochters in een klein dorpje. En dat is even wennen. Het contact met buurvrouw Ellen en haar zoons Hein en Bart verloopt stroef. Mark lijkt echter wel goed op te kunnen schieten met de buren, en met name met Bart, die zonder vader is opgegroeid. De aandacht die Mark voor Bart heeft, zet de relatie tussen Lauren en Mark flink onder druk.

Als er een noodlottig ongeluk plaatsvindt, wordt Lauren beschuldigd van moord op haar buurjongen. Haar gevoel zegt dat ze niet tot zoiets gruwelijks in staat is, maar alle schijn heeft ze tegen. Een flinke hoofdwond, opgelopen tijdens het ongeluk, zorgt ervoor dat ze zich nauwelijks iets van de toedracht kan herinneren. Lauren is vastbesloten om de ware toedracht te achterhalen, maar ondertussen dreigt ze de grip op haar leven te verliezen. Ze raakt steeds verder verwijderd van Mark. En dan belandt Lauren in een levensbedreigende situatie…

Lees ook: Recensie: Odins lot | Sietske Scholten

Mijn mening

De proloog zet je meteen al op scherp.

“Ik spreek mezelf moed in: niet opgeven Lauren, volhouden! Blijf wakker. Bewijs hoe het zit. Het is nog niet voorbij.”

De toon voor het verhaal is gezet.

Er vindt een aangrijpend ongeluk plaats, Lauren wordt verdacht van moord en wordt vastgehouden in een arrestantencomplex. En daar, in het arrestantencomplex, begint het verhaal. Bij Lauren, die vastbesloten is om te bewijzen hoe het allemaal gegaan is. Wat is er dan precies gebeurd? En zal het haar lukken om het bewijs in handen te krijgen?

De eerste helft van het boek is het verhaal niet echt een thriller te noemen, spannend, dat zeker wel. Ik kreeg halverwege zelfs het gevoel dat het boek al bijna uit was. En dan krijgt het verhaal een spannende en verrassende wending en kun je het boek met recht een psychologische thriller noemen. En langzaam maar zeker wordt gedurende het verhaal alle puzzelstukjes in elkaar geschoven en tijdens het lezen van de verrassende epiloog vallen alle stukjes in één keer op z’n plek.

Afwisseling

Het verhaal wordt afwisselend vanuit Lauren of vanuit Ellen, haar buurvrouw, verteld. Het springt van het heden naar het verleden en ook weer terug. Elk hoofdstuk begint dan ook met de naam van degene vanuit wiens perfectief het hoofdstuk geschreven is, de datum, de tijd, en de plaats waar het hoofdstuk zich afspeelt. Tijdens het lezen is het wel belangrijk om ook die gegevens in je hoofd op te slaan, anders kun je soms zomaar even de kluts kwijtraken.

De karakters in het boek zijn goed uitgewerkt. Je hebt direct een beeld in je hoofd van zowel Ellen als Lauren. Je leeft mee met Ellen, je voelt haar wanhoop, haar verdriet, haar eenzaamheid. En je leeft ook met Lauren mee, je voelt haar onmacht, maar ook haar vastberadenheid om tot op de bodem uit te zoeken hoe het zit.

In het slotwoord schrijft Antoinette:

“Het intrigeert me hoe mensen omgaan met verdriet of ongeluk. De een verliest zich in verbittering, terwijl de ander altijd nog ergens een lichtpunt ziet.”

En dat is precies waar dit boek overgaat. Zowel Ellen als Lauren dragen een verleden met zich mee. Het verleden heeft hen gevormd tot wie ze nu zijn. Maar wie van hen lukt het om het verleden achter zich te laten, naar de toekomst te kijken en het leven te vieren?

Productinformatie

Titel: Bonuszoon
Auteur: Antoinette Kalkman
Uitgeverij: Godijn Publishing
ISBN: 978-94-92115-85-0
Aantal pagina’s: 320

Lees ook: Recensie: De weddenschap | José Kruijer
Lees ook: Recensie: Carrousel | Esther van der Ham

#nospon