Ik heb al haar boeken gelezen. Het zijn boeken waar je in begint en die je vervolgens niet meer naast je neer kunt leggen. Gelukkig zijn alle thrillers van Sietske Scholten niet zo heel dik, dus je kunt ze makkelijk in 1 à 2 dagen uitlezen. Laatst ontving ik haar nieuwste boek Half één, een psychologische thriller die ik binnen één dag heb uitgelezen. En toch, na het lezen van dit boek ben ik ietsje minder fan geworden. Dat ietsje minder fan begon al na het lezen van haar vorige boek Odins Lot. En na het lezen van het boek ging er weer ietsje af. In deze blog vertel ik waarom en vertel ik ook waar haar boek Half één over gaat.

Half één

Daniëlle voelt zich opgesloten in haar huwelijk. Vandaag zal ze een keuze moeten maken over haar toekomst. Een lastige keuze waar ze het antwoord nog niet op heeft. Om half één neemt haar leven een drastische wending als ze in haar eigen auto wordt overmeesterd en bedwelmd. Voor ze kan zien wie haar dit aandoet, verliest ze haar bewustzijn. Als ze weer bij kennis komt is merkt ze dat ze is vastgebonden en is opgesloten in een donkere ruimte. Was ze op het verkeerde moment op de verkeerde plek? Is ze een toevallig slachtoffer? Of heeft iemand het op haar gemunt? In doodsangst vraagt Daniëlle zich af of ze haar man en kinderen ooit nog terug zal zien.

Lees ook: Recensie: Odins lot | Sietske Scholten

Mijn mening

Haar eerste boeken waren fantastisch, spannende thrillers (en één roman) die je in één ruk wilt uitlezen. Dat was ook het geval bij haar vorige boek Odins Lot. In die recensie schreef ik dat ik bij één punt het boek een paar uurtjes aan de kant moest leggen omdat het voor mij eventjes té werd. Ik werd er gewoon misselijk van. Een paar uur later, toen ik weer een beetje bekomen was, ben ik weer verder gaan lezen.

Ditzelfde gevoel had ik ook bij het boek Half één. Momenten die ik té vond. Waar ik misselijk van werd. Alleen bleef het bij dit boek niet bij één moment, maar waren het meerdere momenten. Ik kan er niet tegen. Ik word er misselijk van. En al is het een thriller, voor mij hoeft het niet. Soms moest ik het boek aan de kant leggen en later verder lezen. Soms heb ik een bladzijde over moeten slaan. Ik vind het jammer, want het boek is verder wel mooi en wil je ook in één ruk uitlezen. Want het is echt een spannende thriller.

Het eerste deel van het boek is verteld vanuit Daniëlle. Een ander deel van het boek wordt verteld vanuit haar man Willem. Er komen nog meerdere hoofdpersonen aanbod vanwaaruit het verhaal wordt verteld. Ik vind het fijn om situaties vanuit meerdere oogpunten belicht te zien. Het geeft je meer informatie. Het geeft je andere informatie. Uiteindelijk komen de diverse lijntjes bij elkaar en kom je uit bij een verrassend plot. De schrijfstijl is verder vlot en heel prettig, precies zoals we van Sietske Scholten gewend zijn. Een schrijfstijl die ik fijn en prettig vind. Een schrijfstoel die boeit van begin tot het eind.

Dus, hou je wel van die dingen waar ik niet van houd (ik kan er niet meer over vertellen, dan zou ik te veel weggeven), dan is dit boek beslist een aanrader.

Lees ook: Recensie: De fatale uitweg | Sietske Scholten
Lees ook: Recensie: Beet | roman van Sietske Scholten