Recensie: Parre | Arjan van Essen

Parre Arjan van Essen uitgeverij Mozaiek

Zo af en toe krijg ik van Uitgeverij Mozaïek een mailtje met daarin de vraag of je een boek wilt recenseren. Als je interesse hebt, dan kun je een formulier invullen waarin je aangeeft dat je bereid bent het boek te lezen en een recensie over dat boek in te sturen. Hoor je niets? Dan hebben ze jou niet uitgekozen. Hoor je wel wat? Dan krijg je het boek toegestuurd, mag je het lezen en binnen 14 dagen dien je een recensie te mailen naar deze uitgeverij. Ik heb mij al diverse malen ingeschreven en laatst was het voor het eerst raak. Ik ontving het boek Parre van Arjan van Essen.

Parre

Het boek Parre bestaat uit twee verhaallijnen die elkaar steeds afwisselen. Scenes uit de jeugd van Parre, geschreven in verleden tijd, worden afgewisseld met scenes uit heden, als Parre een volwassen man is. Deze zijn geschreven in tegenwoordige tijd. Het is alsof de volwassen Parre terugblikt op zijn jeugd en probeert te ontdekken hoe hij tot de man is geworden die hij nu is.

Parre is opgegroeid in een zeer streng christelijk milieu, vol met regels en waarin nauwelijks met elkaar gepraat wordt over de dingen die ertoe doen. Hij is een boerenzoon die opgroeit op de Veluwe. In de hoofdstukken die in het verleden afspelen blikt Parre terug op wat hij zoal heeft meegemaakt en vertelt hij anekdotes. Over de school waar hij op zat, maar die niet christelijk genoeg was. Dat hij van zijn vader naar een andere school moest, vele kilometers verderop. Over de preek die hij hield voor zijn konijntjes. Je leest ook dat hij er regelmatig op uit gaat, de natuur in, op zoek naar verbinding. En zo sluit hij vriendschappen met dieren. Maar blijkbaar geeft dat niet genoeg voldoening. En als Parre ouder wordt zien we hem regelmatig de snelweg oprijden richting Amsterdam, op weg naar het casino.

De volwassen Parre

Ondertussen groeit Parre wel op tot een evenwichtige volwassen man, bij wie de rol als leider op het lijf geschreven is. Partijleider van de plaatselijke politieke partij, voorzitter van een bekende christelijke stichting, mentor van een klas op de middelbare school, hij wordt zelfs benoemd tot ouderling in de kerk. Iemand die geliefd is bij veel mensen. Maar niets is wat het lijkt. Parre leeft in twee werelden.

Wat deze mensen niet weten is dat Parre al jarenlang een dubbelleven leidt en dat hij steeds dieper in de problemen raakt. Parre leent van diverse mensen duizenden euro’s, hij is er niet te beroerd voor om met een leugentje ervoor te zorgen dat hij het geld in handen krijgt. De schulden lopen hoog op, het ene gat wordt opgevuld met het andere. Totdat Parre geen uitweg meer ziet en het dal waarin hij ziet nauwelijks meer dieper kan worden. Dan neemt hij een daadkrachtig besluit in en schakelt de hulp in van zijn zus. En die blijkt er onvoorwaardelijk er voor hem te zijn.

Lees ook: Recensie: Kroniek van een erfenis | Ingeborg van ‘t Pad Bosch

Mijn mening

Parre, geschreven door Arjan van Essen, is een boek dat als je er eenmaal in begint, niet meer naast je neer kunt leggen. Het is een prachtig en meeslepend verhaal en boeit van begint tot het einde. De schrijfstijl is beeldend, je ziet het verhaal voor je ogen afspelen. Daarnaast is het boeiend en vlot geschreven.

Twee werelden, de wereld van een gokverslaafde en de orthodoxe wereld. Twee werelden die ver van mij af staan. Als het gaat om het zoeken naar verbinding dan vind je die in beide werelden niet. In beide werelden vind je niets anders dan leegheid. Jammer dat in dit boek niet meer benadrukt waar je wél verbinding kunt vinden. Parre breekt bij het horen van het lied God knows, I want to break free, zo wordt in het boek beschreven. Voor het eerst in zijn leven huilt hij.

I want to break free
I want to break free, I want to break free from your lies
You’re so self satisfied I don’t need you
I’ve got to break free
God knows, God knows I want to break free

Maar daar blijft het dan ook bij. Het boek blijf een soort van leeg, weinig hoopvol, ondanks dat het een zwaar christelijk boek is. God weet niet alleen dat je wil losbreken, hij zal het ook doen. Want:

Waar U verschijnt, wordt alles nieuw.
Want U bevrijdt en geeft leven.
Ongeëvenaarde kracht ligt in Uw grote Naam.
Jezus, Overwinnaar!

Daadkracht en eerlijkheid

Wat wel heel krachtig beschreven wordt is de daadkracht en de eerlijkheid van Parre. Hoewel hij jarenlang verslaafd is en niet vies is van een leugentje om daarmee geld binnen te krijgen, wordt zo lijkt het van de een op de andere dag het besluit genomen om ermee te stoppen. Hij weet dan ook meteen wie hij moet bellen om hulp te vragen. Daarnaast toont hij ook daadkracht door al zijn schuldeiser een voor een te bellen met het eerlijke verhaal. Alsof het zonder schaamte wordt gedaan.

Het loskomen van de verslaving lijkt hem makkelijk af te gaan. Het einde van het boek komt daarmee misschien wel te snel. Want lukt het hem om uit de verslaving te komen en vooral uit de verslaving te blijven? Lukt het hem om het normale leven op te pakken en zijn weg te vinden in het leven van alle dag? En hoe is de relatie tot diegenen wie hij nog duizenden euro’s aan schuld heeft openstaan. Lukt het hem om terug te betalen? De antwoorden op deze vragen lees je niet, daarmee heeft het boek een open einde met vragen die je zelf mag invullen.

Productinformatie

Titel: Parre
Auteur: Arjan van Essen
Uitgeverij: Mozaïek
ISBN: 978-90-23959-61-8
Druk: 1
Verschijningsdatum: April 2020
Aantal pagina’: 304

Lees ook: Recensie: Tot zwijgen gebracht | De zaak van mijn leven
Lees ook: Recensie: Ontsnapt aan de dood | Engelina Fenn

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *